Afscheid van zaalverantwoordelijke Henk D’haenens

Afscheid van zaalverantwoordelijke Henk D’haenens

14 augustus 2018 Uit Door decaproen@hotmail.com

Bij het begin van de zomervakantie nam de Sint-Antoniusparochie afscheid van Henk D’haenens als zaalverantwoordelijke. Na negen jaar onverdroten inzet vond hij het tijd om het roer aan anderen door te geven. Tijdens een receptie in “zijn” zaal Vuurtoren werd hem, namens de parochiale verenigingen, een geschenk aangeboden.

Henk D’haenens (bouwjaar 1970) groeide op in Ledeberg bij Gent. Daar liep hij ook school tot hij de volledige humaniora (afdeling Latijn-Wetenschappen) had afgewerkt. Daarop trok hij naar Sint-Lucas om er architectuur te gaan studeren. Na drie jaar staakte hij zijn studies en opteerde ervoor om, naar eigen zeggen, “van mijn hobby mijn beroep te maken”. Hij ging werken in een brasserie in De Haan waar hij eerder al enkele jaren ervaring had opgedaan als jobstudent. De Haan werd ook zijn nieuwe thuisbasis tot hij in 1998 op de Vuurtorenwijk kwam wonen. In 2011, na ruim 20 jaar horeca, was hij aan een nieuwe uitdaging toe. Hij legde examens af bij De Lijn en werd in februari 2012 als buschauffeur in dienst genomen. Hij begon op de stadslijnen in Oostende, maar zijn actieradius bestreek weldra de streeklijnen naar Brugge, Veurne en Diksmuide, terwijl hij ook de kusttram ging besturen.

Ondanks dat onregelmatige en drukke leven vond Henk nog de tijd om zich als vrijwilliger op de Sint-Antoniusparochie verdienstelijk te maken. In 2002 werd hij lid, en later zelfs voorzitter van het oudercomité van het OLV-college en ook voorzitter van de schoolraad. In 2009 werd hij ook verantwoordelijke voor de parochiale zalen (zaal Vuurtoren en zaal Centrum).

Van waar die inzet, vroegen wij hem.

Henk D’haenens: “De aard van het beestje zeker? Al van toen ik zelf nog op school zat, kon ik het niet laten. In de laatste twee jaren van de humaniora was ik voorzitter van de leerlingenraad. Wij overlegden toen met de directie en de leerkrachten over wat wel en wat niet kon binnen de schoolmuren. Het overleg stond in die dagen nog in zijn kinderschoenen, maar het sprak mij wel aan om daar mijn steentje toe bij te dragen.”

Met Henk als één van de drijvende krachten nam het oudercomité het hele jaar door een resem initiatieven: een onthaalkoffie voor de ouders op de eerste schooldag, de organisatie van het grootouderfeest van de kleutertjes in oktober, medewerking aan de kerstmusical en de kerstafsluiter in december, de kinderrommelmarkt in het voorjaar, de boekenbeurs, het tweejaarlijkse schoolfeest met een barbecue voor 500 man…

Door zijn inzet in het oudercomité kwam Henk vaak in contact met pastoor Dirk Spanhove en met de toenmalige zaalverantwoordelijken voor de parochiale zalen, Ronny en Maria Corveleyn-Lambregt. Toen deze laatsten het in juli 2009 wat kalmer aan wilden gaan doen, moest de pastoor op zoek naar een opvolger voor hen. Deze taak, in het verlengde van zijn horeca-verleden, sprak Henk wel aan zodat hij vanaf juli 2009 ook het zaalbeheer voor zijn rekening nam: alle reservaties voor zaal Vuurtoren en zaal Centrum, controle van de zalen na gebruik, planning van onderhoudswerken, opvolging van de drankvoorraad in de twee zalen en in het praatcafé… en tal van andere praktische beslommeringen waren van dan af zijn deel. In die 9 jaar werd heel wat gerealiseerd.

Henk D’haenens: “Samen met het zaalcomité hebben we getracht in de voorbije 9 jaar om zoveel mogelijk te verbeteren, zowel materieel als administratief. Met de beperkte middelen die we ter beschikking hadden, werden in de zaal toch veel zaken vernieuwd: tapinstallatie, flessenkoelers, gordijnen, keuken en afwaszone, dak bierkelder en doorgang Chiro. Op dit moment worden er nog schilderwerken uitgevoerd in de gang en aan de buitendeuren van zaal Vuurtoren. Op administratief vlak werd er gestart met een digitale agenda, een eigen emailadres en de opmaak van standaarddocumenten voor de bestelling van dranken, de facturatie, inventaris beschikbaar materiaal enzovoort. Graag had ik nog een vernieuwing van de toiletten zien gebeuren, maar dat is helaas niet meer gelukt. Dat is alleszins een uitdaging voor de nieuwe zaalcomitéleden en zaalverantwoordelijken.”

Hoe kijkt hij op die negen jaar als zaalverantwoordelijke terug, wilden wij weten.

Henk D’haenens: “Ik heb eigenlijk heel weinig nare herinneringen. Na al die jaren weet je wanneer je een onaangename verrassing kan verwachten en ben je daar al beter tegen gewapend. Dan heb ik het vooral over de gevolgen van noodweer maar evenzo over het “niet zo proper” achterlaten van de zaal of de gebruikte materialen. Veel mooie herinneringen wel, de goede samenwerking met pastoor Dirk en de leden van het zaalcomité. Ook de leuke reacties van gebruikers wanneer alles goed verlopen was. Ik heb genoten van het feit dat iedereen die ooit de zaal heeft gebruikt daar een aangename tijd heeft beleefd.”

Vandaar ook zijn raad aan zijn opvolgers: “Geniet van je eigen inzet voor de parochiale zaal en de leuke momenten die je daardoor aan anderen kan bezorgen.”

Deze periode op de Sint-Antoniusparochie is nu afgesloten.

Henk D’haenens: “Enige tijd terug ben ik weer in De Haan gaan wonen, een beetje mijn tweede geboorteplaats. Na 30 jaar vrijwilligerswerk en veel inzet en opoffering werd het inderdaad tijd om eens andere horizonten op te zoeken. Na het afstuderen van mijn kinderen op de lagere school en het afscheid van directeur Piet Soete vorig schooljaar leek mij de tijd rijp om ook een punt te zetten achter mijn taken als zaalverantwoordelijke. Maar samen met het zaalcomité doen we er alles aan om de goede werking van de zaal zeker verder te zetten met nieuw, jong en minder jong, vers bloed.”

Op de vraag hoe hij dit alles gedaan kreeg, antwoordt hij laconiek: “Een mens verliest meer tijd met niets doen dan met veel te doen”. En hij blijft zijn eigen positieve zelf met zijn slotwoorden: “Daarbij kon ik altijd rekenen op mijn pa voor de ontvangst van sleutels, het wegbrengen van materiaal naar het containerpark, de controle op de staat van de zaal en de nodige boodschappen. Maar ook mijn mama moet ik zeer dankbaar zijn voor de vele opvangmomenten voor de kinderen, de lekkere maaltijden en de steun bij moeilijkere momenten. Tot slot wil ik elke helpende hand, elke gebruiker, elke vereniging, kortom iedereen bedanken voor de vele jaren goede samenwerking. En voor het overweldigende afscheidscadeau dat ik in ontvangst heb mogen nemen.” 
(Leo Coulier)

KWB-barbecue na de receptie

Na de receptie die door ging op de speelplaats aan Zaal Vuurtoren, was er nog een gezellige barbecue, georganiseerd door onze KWB. In een mooi zomerweertje genoten we van elkaar en van lekker eten en drankjes.