Een getuigschrift en wat ervaring rijker
Op vrijdagavond 4 september mocht ik, samen met zeven andere afgestudeerden aan de Theologische Academie, mijn getuigschrift in ontvangst nemen tijdens een plechtige proclamatie in het Grootseminarie Ten Duinen in Brugge. Na vier jaar studie op zaterdagmorgen – die we combineerden met de driejarige cyclus pastorale vorming op woensdagavond – werden we door de directeur van het ITP, Philippe Hallein, figuurlijk in de bloemetjes gezet. Als laatste der Mohikanen mochten wij afstuderen onder het oude regime. Want op deze avond werd ook het Instituut voor Theologie en Pastoraal boven de doopvont gehouden. Dit nieuwe Instituut wil een plaats zijn van vorming in het leven van gelovigen. Naast het verruimen van de pastorale vaardigheden, kun je er ook kennis maken met de Bijbelse traditie, de theologie en de Kerk. Nieuw zijn de verschillende modules die ook openstaan voor vrijwilligers in de pastoraal en geïnteresseerde gelovigen en dit voortaan in een driejarige cyclus. Naast je studie kom je er ook in contact met mensen die dezelfde interesse willen voeden door vorming. Het is nu ook mogelijk om één of meerdere modules te volgen naargelang je interesse.
Ik heb deze vier jaar ervaren als een nieuwe wereld die voor mij openging. Voortaan kijk ik met andere ogen naar het oud en nieuw testament, waarbij vooral de psalmen mij bijgebleven zijn. Maar ook de theologie achter de sacramenten en een inkijk in de liturgische begrippen en handelingen waren bijzonder leerrijk. De pastoraaltheologie liet me dan weer kennismaken met de vier pijlers van de kerk en bracht een interessante dialoog op gang onder de cursisten. De vele werkjes en de examens – met goed gevolg afgelegd – namen we er met plezier bij. Vier boeiende jaren waarin we ook heel wat andere gelijkgestemde ‘studenten’ leerden kennen met wie we zeker contact houden. Het deed even deugd om na maanden van onzekerheid terug samen te komen tijdens deze feestelijke avond. Geen natje en droogje deze keer, maar het doosje doopsuiker namen we achteraf met plezier in ontvangst.
(Johan Vervaeke)
