Koor van mensen in armoede ontroert aanwezigen
Op zondag 23 januari was het koor ‘Onze Rijkdom’ uit Borgerhout te gast in het Staf Versluyscentrum in Bredene. Mensen van diverse afkomst vormen dit koor, mensen met ervaring in armoede, allen met een gelijkaardig verhaal. In de loop van 2011 mondt een eenmalig concert uit in ‘Onze Rijkdom’. Het koor, onder de bezielende begeleiding van Hans Van Cauwenberghe, geeft mensen in armoede een muzikale stem.
De sfeer zat er al meteen in toen ze arriveerden in het Centrum en hun plaatsje veroverden in de artiestenloge met koffie en thee. Net voor het inzingen mochten ze genieten van een uitgebreid koud buffet met lekkers uit de Noordzee en verschillende soorten vlees. Ze genoten duidelijk van dit feestmaal en lieten dit herhaaldelijk blijken. De dankbaarheid voor dit warme onthaal straalde van hen af.
Mondjesmaat stroomden de gasten toe en na de obligate Covid-scan en registratie vulde de zaal zich algauw met zo’n 140 concertgangers, waaronder veel mensen uit het beoogde doelpubliek. In een inleidend woordje schetste Johan Vervaeke hoe een ontmoeting van twee mensen uit de Welzijnsschakel en een gemeenschappelijke passie leidde tot de vage belofte om het koor, waar ze lid van waren, eens uit te nodigen naar Bredene. De projectsubsidie van de Vlaamse Gemeenschap voor het ‘outreachend bereiken van mensen in armoede’ maakte dit nu mogelijk.
Het concert zelf was hartverwarmend en ontroerend tegelijk. In hun zelfgeschreven liedjes kwamen gevoelens van vreugde, pijn, verdriet, schaamte en vriendschap tot uiting. Voor iedereen van de groep was er een nummer over een thema dat ze zelf hadden aangebracht. Ieder bracht met kracht zijn eigen lied, ondersteund door piano, gitaar, bas en drums. Het publiek werd mee op sleeptouw genomen en uitgenodigd om mee te zingen of in de handen te klappen. Afsluiter ‘Thuisgevoel’ (‘Warme plek gevuld met liefde, ergens waar ik mag bestaan) bezorgde het publiek kippenvel. Ieder was diep ontroerd om zoveel eerlijke, tedere en pijnlijke schoonheid. Deze mensen hebben iets te vertellen. We zijn blij dat we naar hen mochten luisteren.
(Johan Vervaeke)
(Foto’s: Jean Dept)
