Wereldjongerendagen 2023 in Lissabon – ‘Opstaan en naar anderen durven gaan’
In de zomer van 2023 vinden de Wereldjongerendagen (WJD) in Lissabon plaats. Om dit initiatief onder de aandacht te brengen, reist het WJD-logo doorheen het bisdom Brugge en doet er de tien decanaten aan. In februari was het de beurt aan het decanaat Oostende-Blankenberge. Zo mochten we het kruis onthalen tijdens de weekendviering op 18 februari in de St.-Jozefskerk in Bredene-Sas. We vonden het een goeie gelegenheid bij de kruisoplegging voor de vormelingen om de WJD even aan hen voor te stellen, te meer daar Matthias, catechist in de vormselwerking van ’t Sas, tevens begeleider bij Young Spirit, straks zelf meetrekt naar Lissabon. Tijdens de homilie mocht hij getuigen over zijn deelname.
Wat een feest!
In 1984 vonden deze jongerendagen voor het eerst plaats met als doel gelovige en zoekende jongeren een hart onder de riem te steken. Sedertdien roept de paus om de drie jaar jongeren van over gans de wereld samen in een grote stad, afwisselend in Europa of elders in de wereld. Deze zomer, in de eerste week van augustus, komen honderdduizenden jongeren uit de hele wereld in Lissabon, de hoofdstad van Portugal, samen om geloof, hoop en verbondenheid over de continenten heen te vieren. De WJD zijn een groots jongerenfestival gevuld met internationale ontmoetingsmomenten, workshops, vieringen, muziek, dans, ontspanning en gezellig samenzijn, maar ook met inhoudelijke catechesemomenten, momenten van herbronning en verdieping rond Jezus. Daarnaast is het een plek waar vrede, broederlijkheid en naastenliefde over landsgrenzen heen tastbaar worden. Met honderdduizenden anderen van over de hele wereld vieren jongeren samen het geloof. Wat een feest!
Maria als gids
‘Maria reisde met spoed’ is het thema dat paus Franciscus koos voor de WJD. Wanneer Maria op weg gaat naar het huis van Elisabeth doet ze dit op een sneltempo, zoals dat van iemand van wie het hart en het leven vol zijn van God, vol van zijn vreugde. Opstaan en naar anderen durven gaan, met Maria als gids. We moeten durven uitkomen voor ons geloof en dit met anderen durven delen. Of zoals de paus het zegt: “Dat de evangelisatie van de jongeren actief en missionair mag zijn. Het is op die manier dat ze de levende Christus zullen herkennen en van Hem getuigen.”
Niet alleen…
Dit is dus één van de beweegredenen waarom ik graag mee ga naar Lissabon. En als jonge gelovige uit Oostende ga ik zeker niet alleen. Momenteel zijn er al meer dan vierhonderdduizend jongeren ingeschreven. En ze verwachten er nog meer! Ook vanuit België nemen heel wat jongeren deel. Vanuit ons bisdom zijn we momenteel met een 70-tal. Dit geeft mij een goed gevoel. Want ik voel me soms erg eenzaam als jongere in de Vlaamse Kerk. Ik heb soms het gevoel dat ik een uitzondering ben en dat is soms een reden om te verzwijgen dat je gelovig bent, bang voor de reacties die er zullen op volgen.
Geloven is niet saai
Op 11 februari zijn we met de West-Vlaamse jongeren samengekomen in Roeselare. Tijdens het stadsspel ging het over allerlei onderwerpen zoals uitgaan en school en natuurlijk ook een beetje over ons geloof. Uit de gesprekken bleek dat wij natuurlijk niet constant in de Bijbel zitten te lezen en allerlei saaie dingen doen in de kerk. Ook ervaren we dat er veel vooroordelen zijn over ons, jonge gelovigen, en bij uitbreiding over gelovige mensen in het algemeen. Toch ervaren wij dat we niet anders zijn dan anderen en dat ons geloven op zich niet saai hoeft te zijn. Zo mocht ik kennis maken met de plussers van Roeselare – allemaal jongeren van mijn leeftijd – die regelmatig op zaterdagavond samenkomen en daar, net als bij de jeugdbeweging, activiteiten organiseren en over van alles en nog wat samen kunnen praten. En net dit is voor mij de grootste drijfveer om naar de WJD te gaan, namelijk om met gelijkgezinde jongeren van verschillende nationaliteiten samen te zijn. Jongeren die allemaal geloven in die ene God.
Een eenmalige kans
Maar de WJD is voor ons vanuit Vlaanderen meer dan een weekje naar Lissabon gaan. Er zijn verschillende keuzes van voorprogramma’s die de week ervoor zullen plaats vinden. Zo kies ik ervoor om een week te verblijven in het benedictinessenklooster Saint-Marie de Maumont in Juignac, een dorpje in de buurt van Bordeaux. We gaan er een week meeleven met de zusters in hun gemeenschap. We nemen ook deel aan enkele activiteiten in de omgeving, want – zoals eerder aangehaald – wij bidden niet 24 uur op een dag. Waarom wil ik dit doen? Wel, het is niet iets dat je zomaar op je eentje doet of zelfs later opnieuw zal doen omdat je daar niet zomaar binnen geraakt. Dit is een eenmalige kans in mijn leven.
Onvergetelijke ervaring
Alhoewel ik nog nooit mee geweest ben naar de WJD en de jongeren die nu meegaan nog niet zo goed ken, wil ik andere jongeren tussen 16 en 30 jaar nu al warm maken om dit eens mee te maken als de kans zich voordoet. Het viel mij op dat alle jongeren die meegaan er zelf voor gekozen hebben. Ik ben er van overtuigd dat dit een onvergetelijke ervaring wordt die ik niet slechts voor even zal meedragen, maar voor de rest van mijn leven. En dat ik er vaak zal aan terugdenken en kunnen zeggen dat ik in mijn geloof niet alleen sta maar dat er wereldwijd veel jongeren van mijn leeftijd geloven en dit ook willen uitdragen. Hopelijk hoef ik mij nadien niet meer te ‘verstoppen’ voor (de negatieve commentaren rond) mijn geloof, maar vind ik er de kracht om ‘op te staan’ en naar anderen te gaan om te getuigen van de levende Christus.
Dankjewel, Matthias. We wensen je alvast een ‘bijzondere ontmoeting’ met velen in Portugal.
(Johan Vervaeke)