Godly Play: laat je verwonderen door de Bijbel
Graag deel ik met jullie mijn ervaringen met deze methode van bijbelverhalen vertellen. Ze bouwt voort op de pedagogische inzichten van Maria Montessori, die veel respect had voor de eigenheid en de noden van elke kind. Een kind denkt niet zo abstract als een volwassene en heeft de zintuigen nodig om concepten te ontwikkelen. Enkele Italiaanse catechisten werkten aan de hand hiervan de catechese van de Goede Herder uit in de jaren 50 van de vorige eeuw. Een Amerikaanse evangelische pastor Jerome Berryman ging in de leer in Italië en ontwikkelde een eigen meer oecumenische en uitgebreidere versie: Godly Play genaamd. De vrucht van dertig jaar ervaring van deze man en zijn ploeg vindt nu meer en meer zijn weg in de wereld. In Vlaanderen maakt deze methode op dit moment een sterke groei door.
Ik volgde deze cursus begin januari, samen met 11 andere volwassenen van verschillende leeftijd. Samen raakten we onder de indruk van de methode die diepgang bereikt en de creatieve interpretatie stimuleert van de alomgekende bijbelverhalen. Ik vertel even hoe het loopt. Ieder komt apart binnen om een sfeer van rust en respect te creëren. Daarna gaat de verteller aan de slag zittend op de grond, terwijl iedereen in een kring errond zit. Aan de hand van het materiaal (uit natuurlijke duurzame grondstoffen gemaakt) wordt een bijbelverhaal levendig voorgesteld en verteld. Deze verhalen werden zoals reeds 30 jaar lang in de praktijk getest. In de verhalen wordt vermeden om de luisteraars al te veel te leiden op vaste wegen en denkpatronen. Er wordt bijvoorbeeld niet gesproken over “Jezus” maar wel over een wonderlijke man die zoveel wonderlijke dingen zei en deed. Dit zet de kinderen aan om zelf hun mening te vormen in plaats van klakkeloos het kerkelijke vakjargon over te nemen zonder verwijzing naar hun leefwereld.
Na het verhaal is er de fase van de verwondering. De verwondering is een soort filosoferen die de kinderen aanzet te verwoorden wat ze hebben beleefd. “Ik vraag me af of….” Is een zinswende die hierbij vaak wordt gebruikt.
Tenslotte is er ook een verwerkingsfase die ingeleid wordt met de vraag: “Welk werk ga je kiezen?”. De kinderen kunnen vrij een expressievorm (een werk) kiezen en zo het gehoorde verhaal eigen maken. Schilderen, het verhaal naspelen, tekenen, het bijbelverhaal herlezen,… horen hierbij. Deze uitingen worden niet gedeeld met elkaar, het is persoonlijk bedoeld.
Hoe zijn mijn ervaringen? Het werkt. In de twaalf keer dat ik vorig jaar in de voorbereiding van de Eerste Communie de Godly Play methodiek gebruikte, was er veel aandacht en waardering voor het gebruikte en zelfgemaakte materiaal. De kinderen van het eerste leerjaar zijn meestal nog niet zo verbaal, maar verwerken wel enorm wat er wordt verteld. Het is een mooie leeftijd, omdat de kinderen zo ontvankelijk zijn.
Het verhaal van de Goede Herder, van het Mosterdzaadje en van de Goede Herder en de wereldgemeenschap kwamen aan bod. Ook als verteller ervaar je dat de verhalen rijker worden aan betekenis door de verfrissende inzichten van de kinderen en het langdurig bezig zijn met het materiaal. Kortom het is een grote verdieping en meerwaarde in de voorbereiding van de Eerste Communie. Ook dit jaar zie ik uit naar enkele nieuwe verhalen en hoop ook in andere jaren dit te kunnen brengen.
Het jammere zou zijn om te denken dat dit enkel maar een methodiek voor kinderen zou zijn. Ook volwassenen hebben deugd van deze aanpak en kunnen er veel van leren. Wie graag eens kennismaakt met deze methodiek, geef gerust een seintje aan priester Nikolaas.