Auteur: caproen@scarlet.be

Op zondag 7 april zat de Cappelrie in Bredene-Dorp goed gevuld met 60 deelnemers aan de solidariteitsmaaltijd. Het initiatief kwam van parochieassistent Johan Vervaeke samen met Cecile Verstraete, Erna Inghelbrecht en vele medewerkers. Ze zetten zich in voor een maaltijd waarvan de opbrengst bedoeld was voor de boeren uit Guatemala. Guatemala – officieel: de Republiek Guatemala – is een land in Centraal-Amerika, grenzend aan Mexico, Honduras en El Salvador. Het telt iets minder dan 17 miljoen inwoners.

Lekker aan tafel
Tegen 12 u. was bijna iedereen aanwezig. We hadden tijd voor een gezellige babbel en een drankje. Om 13 u. was traiteur Franky klaar met de soep. Een lekkere tomatensoep met brood erbij. En tegen 14 u. kwam de hoofdschotel op tafel. Voor elk twee sneden varkensgebraad met saus, boontjes en puree. Wie met één bord niet genoeg had, kreeg er volop extra bij. Lekker!

Campagnefilm over Guatemala
Johan had de campagnefilm klaar gezet over de manier waarop de boeren leven in Guatemala. Dankzij de bijdragen van Broederlijk Delen kunnen de boeren er enige vooruitgang boeken. Er wordt gezocht naar een manier om de landbouwgrond eerlijk te verdelen, zodat de boeren kunnen boeren en er genoeg eten op tafel komt. Genoeg, lekker en gezond en dat op eigen grond.

Koffie en gebak
Tegen 15 u. was het tijd voor koffie of thee met een hapje erbij. Raymonda Pollet had gezorgd voor een lekkere cake en Franky Vanwalleghem voor de koffie en kleine confituur gebakjes. En… die leuke namiddag met lekker eten, een deugddoend drankje en een flinke babbel had gezorgd voor een opbrengst voor Guatemala van maar eventjes 619,50 euro. Mooi! Dank je wel smulpapen van Bredene.  
(Karel Fischer)

Op zaterdag 6 april was het zover. 130 langdurig zieken en hun begeleiders kwamen genieten van de voorjaarsviering in de Cappelrie van Bredene-Dorp.

Eucharistieviering
Medepastoor Nikolaas ging voor in de eucharistie. Patricia had weer een koortje bijeen gesprokkeld om te zorgen voor de liederen. Sommige van de liedjes waren echter onbekend. Gelukkig waren er ook andere waarbij het koortje flink gas kon geven. Vier medewerkers van Samana gingen in de zaal rond met de geconsacreerde hosties zodat iedereen ter plaatse kon communiceren.

Koffie en Chansons d’ Amour
De tafels waren versierd met een paashaasje en met een versierd flesje met een tulpje erin. Ook het podium was mooi versierd. Twee paashazen, een boeket grote tulpen en twee flinke hanige kippen die de struik versierden met hun paaseieren. Bij de koffie of de thee was er een lekker gebakje, een paasnestje. Het smaakte bijzonder fijn. En toen kwam Vera Dobbelaere samen met Eddy Bru, die haar begeleidde op de synthesizer, het podium op. Vera had een prachtige en krachtige stem. Ze bracht Franse liefdesliedjes, chansons d’amour, pour les Français. Tussendoor kwam Georgie even op het podium, niet alleen om te zingen, maar ook om moppen te tappen. De chansons zoals: La vie en rose, Non, je ne regrette rien, l’Important c’est la rose en nog vele andere klonken mooi door de zaal. Zangeres Vera ging ook een paar keer zingend de zaal in om hier en daar een knappe man even tegen haar boezem te drukken. Tijdens een korte pauze voor een babbel en een pintje, gingen enkele medewerkers rond om lotjes te verkopen voor een solidariteitsactie van Samana. Ze verkochten maar liefst 300 boekjes. Fantastisch! De trekking gebeurt op 24 mei en het resultaat zal te vinden zijn in “Visie”. Vera en Eddy kwamen weer het podium op en tegen 17.45 u. waren ze klaar met de chansons. Ze eindigden met een liedje van Edith Pïaf: “Non, rien de rien…”

Broodjes met beleg
De namiddag werd afgesloten met een broodmaaltijd. Er was voor iedereen een schoteltje voorzien waarop drie broodjes met beleg lagen, eentje met vleessalade, eentje met vissalade en eentje met kaas. Lekker! Tegen 18.30 u. trok iedereen welgezind naar huis. De medewerkers hadden nog een hele klus om alles op te ruimen. Mooie namiddag geweest. De langdurig zieken hebben er echt van genoten en hun begeleiders ook. Bedankt Samana en medewerkers. 
(Karel Fischer)

De Sint-Rikierskerk zat afgeladen vol voor het concert van Flanders Gospel Choir. De koorleden, waaronder ook  enkele schitterende solisten, brachten het smaakvolle concert met vuur en overtuiging. De kerk was voor die gelegenheid ook heel stemmig verlicht. Het volgende evenement in de Sint-Rikierskerk vindt plaats op zondag 2 juni. Dan is er de Open-Kerkendag met in de namiddag al dan niet gegidste rondleidingen, een drietal mini-orgelconcertjes en een korte lezing over het verhaal dat de kunstwerken in de kerk vertellen.

Op zondag 7 april vertrok Agnes Vereertbrugghen, echtgenote van Guido Vermeir, van bij haar thuis in Bredene naar het graf van de H. Franciscus van Assisi en het Sint-Pietersplein in Rome. Na de viering in de St.-Rikierskerk ontving ze van priester Nikolaas de pelgrimszegen voor een veilige tocht en een behouden thuiskomst.

Agnes is niet aan haar proefstuk toe. Eerder fietste zij, samen met haar man, naar Rome en ondernamen ze een onvergetelijke tocht naar India. Tussendoor stapten ze samen naar Santiago de Compostella. Ook heel wat voetbedevaartstochten en driemaal de Dodentocht staan op haar palmares. En nu onderneemt ze dus een tocht naar Italië, solo en pelgrimerend, een voettocht van ongeveer 2650 km. Onderweg wil ze genieten van de schoonheid en de grootsheid van de natuur, de sterke band die er groeit met medepelgrims door de diepe en universele vriendschap, en de vele leuke en lieve mensen die haar weg zullen kruisen. Overnachten doet ze bij vrienden, kennissen, gastvrije mensen, in haar tentje, in jeugdherbergen, gîtes, pensionnetjes en pelgrimshuizen. Misschien vindt ze tijdens haar tocht de juiste betekenis van het woord ‘pelgrimeren’: “het lang onderweg zijn, alles loslaten, openstaan voor andere pelgrims en naar hen luisteren en het tot rust komen tijdens deze tocht”.

Aan deze tocht zit ook een stukje solidariteit verbonden. Zij stapt namelijk ten voordele van een project voor drinkbaar water – het Wanakkam-project 2018/08 – in India. Wanakkam is een kleine organisatie die aan ontwikkelingssamenwerking doet en die kleine projecten in India steunt en verwezenlijkt. Dit specifieke project omvat het boren van 2 waterputten voor drinkwater in twee dorpen in de buurt van Guntur (in het zuidoosten van India). In India worstelen miljoenen mensen met waterschaarste. Kleinschalige projecten zoals deze maken echt wel het verschil voor honderden mensen! Wanakkam is een begroeting in Zuid-India en betekent ‘het goede dat in mij is, groet het goede dat in u is’.

Je kan haar tocht volgen en moreel steunen via www.guido-en-agnes-op-weg.be. Een financieel steentje bijdragen voor haar waterproject kan door storting van een vrij bedrag op BE55 4239 0951 1144 van Wanakkam vzw, met vermelding ‘Agnes op weg naar Rome’. Giften vanaf 40 euro zijn fiscaal aftrekbaar. Dankzij de vrijgevigheid van heel wat mensen kunnen zij kleine projecten in India blijven steunen!

meer info over de projecten: www.wanakkam.info

Na de nieuwjaarsreceptie op 7 januari gingen ze van start met een kookworkshop ‘Soep is hot’. Een kleine dertig aanwezigen konden genieten van de heerlijke geuren van groenten en kruiden bij het snijden en bereiden. Zoals altijd had Ria weer heel wat nuttige tips voor ons klaar om soep op een andere manier te bereiden. We ontdekten hartige en zoete soepen, een vegetarische en een vissoep. Alles was even lekker, maar wel verrassend. Soep is zeker niet saai!

Ook in Italiaans koken zijn we ondertussen thuis, want naast spaghetti bolognese en lasagne, maken we nu ook ‘spaghetti frutti di mare’, Italiaanse quiche en ‘panna cotta met een vleugje sinaas’.Heerlijk!

Na enkele jaren, gingen we in februari opnieuw van start met bloemschikken. Chantal van CHAFLEUR bracht veel groen en bloemen mee om samen een lentefris bloemstuk te maken. Eéntje waar we ook nadien nog veel plezier van hadden, want gemakkelijk hervulbaar met nieuw lentefris materiaal. Zeker voor herhaling vatbaar. De foto’s spreken voor zich!

• 

• 

• 

Ook nieuw dit jaar was een avondje ‘Handlettering’. We mochten deze avond kennis maken met allerlei soorten lettertypes. Die konden we vervolgens hol maken, opvullen, versieren, dieptezicht geven en zoveel meer. Letters die dansen op papier of een compleet (strip)verhaal in zich verbergen. Of: hoe boeiend kan schrijven zijn!

• 

• 

We konden ervaren dat dit ook een heel ontspannende manier is om bezig te zijn, een beetje ‘mindfullness’. Na al die tips en voorbeelden hadden we op het eind van de avond een fijne spreuk op papier: allemaal hetzelfde maar toch allemaal anders! Hopelijk wordt dit geen verslaving!
(Christel)

Op de vier parochies vond in het weekend van 23-24 maart een ingroeiviering voor de eerste communicanten plaats. Op deze derde zondag van de vasten waren we misschien toe aan een ‘tweede adem’. Vertaald naar de kinderen werd dit een ‘tweede kans’ naar analogie met het evangelieverhaal van de onvruchtbare vijgenboom die van de tuinman (Jezus) een tweede kans krijgt. In de vier kerken stond deze boom dan ook centraal. Na de schuldbeden, vlot voorgelezen door de kinderen, verzamelden ze rond de boom en werd het verhaal voorgelezen. En net als de grote mensen in een eerdere viering mochten ook de kinderen een erwtzaadje planten. Op weg naar de eerste communie krijgt hun potje een speciale plaats in de kerk en gaat het vrucht dragen. Net als het plantje groeien de kinderen toe naar de dag van hun feest. De voorbeden werden gecombineerd met het aanbrengen van enkele symbolen en de gaven door de kinderen. Zo kwam ook de thematiek van Broederlijk Delen en Guatemala aan bod in de viering. Enkele liederen die ze reeds aangeleerd kregen op school werden luidkeels meegezongen door alle kinderen. Het was een mooie, zinvolle, kindvriendelijke viering in voorbereiding op hun eerste communie.

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

Op weg naar Pasen maakten we op zaterdag 23 maart tijd om de eerste communicanten van Sas en Dorp op een speelse wijze te laten kennismaken met de vastenperiode en de Goede Week. In de Sint-Jozefskerk verzamelden zich iets meer dan de helft van de kinderen met hun papa’s of mama’s. Ook de broertjes en zusje waren welkom. Startende bij Aswoensdag vertoonde het spelbord 40 voetjes telkens voorzien van een opdracht, die de eerste communicanten en de ouders zelfstandig moesten uitvoeren in de kerk. Via een woordzoeker, een kruiswoordraadsel, een doolhof, een memory-spel, een rebus en andere spelletjes kwamen ze meer te weten over wat de veertigdagentijd inhoudt. Er waren ook een drietal praktische proeven zoals het ‘trekken door de Rode Zee’ of geblinddoekt een tocht maken zoals Bartimeüs. Rond Broederlijk Delen kregen ze foto’s voorgeschoteld van situaties van bij ons en in het Zuiden en moesten ze deze aan mekaar linken. Eindigen deden ze met het in de juiste volgorde leggen van de kruisweg waarbij ook de nodige commentaar voorzien was. Kinderen én mama’s en papa’s waren in dit anderhalf uurtje enthousiast bezig. We hoorden niets dan lof over de aangeboden activiteit waarbij beide partijen een leuke en leerrijke namiddag beleefden.

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

Ziek zijn is nooit plezant. Maar als je als kind voor een langere tijd ziek bent en niet naar school kunt, dan mis je veel. Heel veel! Niet alleen de leerstof die de juf of meester in klas aanleert, maar ook het contact met die juf of meester en vooral met je vriendjes en vriendinnetjes. Daar ben je soms weken of maanden van afgesneden, terwijl er op school heel wat gebeurt of verteld wordt. Daar zoekt de organisatie ‘Bednet’ oplossingen voor.

Ze zorgen ervoor dat je via de digitale wereld toch kan deel uitmaken van het klasgebeuren. Met computers en verbindingen kan je meedoen met wat er in klas allemaal besproken en geleerd wordt.

Daarom trokken we met heel veel schoolkinderen, juffen en meesters, op 15 maart onze pyjama en pantoffels aan om naar school te komen. Ook de klassen van VBS Duinen namen deel aan ‘Pyjamadag’, als teken van steun aan kinderen die ziek zijn én aan ‘Bednet’.

Op vrijdag 15 maart vond bij VBS Duinen een koffiestop plaats ten voordele van Broederlijk Delen. Nicole, onze steun en toeverlaat, had de koffie en de thee al klaargemaakt! Om 8 u. trotseerden enkele leerkrachten de kou en de snijdende wind en vatten post aan de schoolpoort met deze verwarmende drankjes. Ouders, grootouders en voorbijgangers die Broederlijk Delen wilden steunen, konden voor een vrije bijdrage een kopje koffie of thee nuttigen terwijl ze de kinderen naar school brachten. Er ontstond een gezellige babbel én onze kartonnen inzamelkop vulde zich geleidelijk aan met muntjes en zelfs briefjes. Er werd in totaal ruim 115 euro ingezameld. Een dikke dankjewel aan alle gulle gevers!

Zaterdag 16 maart kwamen de vormelingen opnieuw bijeen voor een nieuwe viering: de kruisoplegging. Tijdens de stemmige viering kon de familie meekijken hoe papa of mama hun eigen vormeling het kruis oplegden. Na een korte inleiding kon men tot de essentie komen van de viering. Het is voor ons een hart onder de riem als we zien hoeveel ouders zich betrokken voelen bij de voorbereiding van hun kind op het vormsel. Ze tonen dit dan ook door hun talrijke aanwezigheid bij de vieringen.